The real Van Life 4 [Ed]

Ja ja, ik weet het ik heb weer op me laten wachten met een nieuwe post....😊
We zijn veel onderweg geweest de afgelopen dagen/weken en daardoor is de zin om aan het blog te schrijven wat uitgebleven. Als we onderweg zijn, dan is onze dynamiek anders en dan is het vaak zo dat de jongens later in bed liggen en dat mij dan de zin ontbreekt om de laptop te pakken om nog eens wat te gaan schrijven.

Na het vertrek bij Familia Esta in Orgiva (Spanje) zijn we direct naar het eerste tankstation gereden waar we LPG konden krijgen (Spaanse kust), onze gastank was namelijk op een paar liter na helemaal leeg.  Zonder gas is het namelijk niet mogelijk om te wildkamperen, omdat onze koelkast dan op gas loopt en we in de ochtend de camper wat moeten opstoken (het kan dan soms wel eens onder de 10grd zijn 😨) om de jongens les te kunnen geven. En af en toe warm douchen in de winter is wel zo fijn 😜.
Hierna zijn we via het nationaal park van El Torcal (waar we in 2015 al eens met de camper waren) richting Sevilla gereden. 

Timo was bijna jarig en we hadden hem gevraagd wat hij voor zijn verjaardag wilde gaan doen:.......Dierentuin! Na wat speurwerk hadden we gekozen voor de Mundo Zoo in Sevilla. Helaas viel het dierpark wat tegen (er waren nog geen 10bezoekers en je kon nog geen kop koffie krijgen omdat alle horeca dicht was??) en zijn we nog naar een leuke speeltuin geweest in de buurt. We hadden gehoopt dat we bij de speeltuin konden blijven staan voor de nacht, maar de bewaker stuurde ons om 20u nog weg; toen moesten we dus een andere plek zoeken. Dat was pas de eerste keer dat we ergens werden weggestuurd tijdens deze trip op een wildkampeerplek. Met twee vermoeide jongens en het feit dat de zon al onder is, wil je graag een geschikte plek in de buurt vinden. Gelukkig zijn er een aantal zeer goede apps op de telefoon die je dan kan gebruiken en dan hoop je dat je daar meer succes hebt 😊 (wat na een uur rijden gelukkig het geval was in Santiponce).
Hierna zijn we een aantal dagen in Sevilla geweest. De camper hebben we in de jachthaven van Sevilla geparkeerd en met de bus en de fiets zijn we de stad in geweest. Fietsen in Spanje is steeds weer een uitdaging, fietspaden ontstaan net zo spontaan als ze weer verdwijnen......al is Sevilla een zeer fietsvriendelijke stad. We hebben heerlijk door de stad gestruind, zonder plan en doel. Mooie stad, lekker weer (20grd), leuke sfeer, logisch dat deze stad een van de meest bezochte steden van Europa is. In 2015 hebben we een poging gedaan om Sevilla te bezoeken, maar destijds zijn we de stad ontvlucht met 38grd om 21u savonds richting de Donana.

Na Sevilla zijn we richting de Atlantische kust gereden. We hebben een aantal dagen wildkamperend in Rota doorgebracht, een vriendelijk slaperig kustplaatsje dat in de winter voor een groot gedeelte verlaten is. Appartementen zijn niet bewoond (of verhuurd?) en dat geeft zo'n plaats ook wel een beetje een troosteloos en verloren uiterlijk. We hebben dit aan de Spaanse costas in de buurt van LLoret, Malgrat de Mar enzo ook gezien. Veel winkeltjes en restaurants zijn dicht, huizen met de rolluiken dicht en bijna niemand op straat. En dit terwijl het juist heerlijk aangenaam weer is als je het vergelijkt met die hitte in de zomer (??).

Vanuit Rota zijn we de Atlantische kust afgereden richting Tarifa om onze overtocht naar Marokko mogelijk te maken. We hebben Cadiz bezocht, een leuke haven stad en een van de oudste steden van Spanje. Een heel mooi dicht gebouwd centrum met een heel groot voetgangersgedeelte maakt deze stad een prettige plek om te verkennen met kinderen. We hadden de camper 5km buiten het centrum gezet en we zijn met de fiets het centrum ingegaan. Dat was wel makkelijker gezegd dan gedaan, er stond een enorm sterke wind die het fietsen bijna onmogelijk maakte......de jongens hadden het er maar zwaar mee 😀. Gelukkig hadden we op de terugweg de wind in de rug en waren in een mum bij de camper 😊.

Vanuit Cadiz zijn we via een omweg langs Vejer de la Frontera in de punt van Spanje aangekomen, Tarifa. Een schitterende omgeving met veel heuvels (bergen?) en een schitterende kust waar heel veel aan wind- en kitesurfen wordt gedaan. Hier hebben we twee nachten wild gekampeerd aan de kust en onze overtocht verder voorbereid.

 In principe waren we van plan om vanuit Tarifa naar Tanger te reizen per veerboot. Maar na wat uitzoekwerk kwamen we tot de conclusie dat we beter vanuit Algeceiras konden vertrekken naar Tanger-Med (haven 30km buiten Tanger). Overtocht was een stuk goedkoper, er is douane aan boord voor een visum (3maanden) en er zijn betere voorzieningen om de auto te importeren in de haven van Tanger-Med (alle niet-Marokkaanse autos moeten worden ingevoerd: je moet aantonen dat de auto van jou is en dat ie verzekerd is). Dus zijn we naar Algeceiras gereden en hebben via een tussenpersoon open boottickets (zonder tijd/datum) gekocht. Dit bleek een stuk goedkoper dan online boeken (??). Dus hebben we de dag erna de oversteek naar een ander land en continent gemaakt.

Over onze Marokkaanse ervaring schrijf ik een andere keer, we zijn er nu pas een paar dagen.

Maar Ed, hoe gaat het nu eigenlijk met het leven van jullie in de camper en met jullie als gezin enzo?.....Hoor ik je denken 😉.
Aan het leven in de camper zijn we nu wel langzaamaan gewend. Grappig om te merken dat je eigenlijk prima kunt leven met een stuk minder spullen dan je eerst in een huis had. We kunnen prima (uitgebreid) koken, zijn in een mum klaar met zuigen en poetsen en maken gebruik van wasserettes (of ons eigen kleine wasmachine [2kg/keer]) om onze was te doen. Een beperkte garderobe zorgt ervoor dat je niet lang hoeft te tobben wat je aan doet. Daarnaast merk ik dat ik hier (nog) minder bezig ben met wat ik aan heb, zolang het er verzorgd uitziet is het prima (zoals Dees en ik vaker gekscherend tegen elkaar zeggen: wat maakt het uit, "it's van-life"...😆). En ja, dingen kosten soms wat meer tijd of we hebben het niet (vaatwasser), maar er zijn maar weinig dingen die ik echt mis (gelukkig heb ik wat gereedschap bij me 😆).
Ik heb mn yoga weer wat opgepakt en spring nu de camper uit voor zonsopgang en doe mn oefeningen naast de camper (extra trui aan, muts op en met de blote voeten op de mat 😊). Dit levert wel eens rare/nieuwsgierige blikken op van mede camperaars of voorbijgangers, maar het is een heerlijke manier om de dag te beginnen en veel mooie zonsopgangen mee te maken. Ook hebben Dees en ik het hardlopen weer opgepakt. Ik merk dat al die beweging en ook het buiten leven me echt heel goed doen. Dit compenseert ook deels de kleine ruimte van de camper waar we toch heel kort op elkaar zitten en ook steeds met elkaars gedrag geconfronteerd worden (24/7!!).
En ook de vrijheid dat we (deels) zelf kunnen invullen wat/hoe en wanneer we dingen doen, bevalt mij uitstekend. Er is tijd om te lezen, tijd om eens te reflecteren. Er moet eens niks........maar niet altijd makkelijk want ik heb toch snel de behoefte om alle tijd in te vullen zodat je niet die ongemakkelijke stille momenten (voornamelijk voor jezelf) krijgt. Ik merkte dat ik tijdens het vrijwilligerswerk een bepaalde voldoening haalde uit de werkzaamheden (creatief), het contact met mensen en het iets kunnen betekenen voor iemand. Dit is nu we weer in de "reis modus" zitten weer anders, dan heb ik de behoefte ergens aan te werken. Of moet ik dit nu weer loslaten en alles op me af laten komen???.............blijft moeilijk!

Tot de volgende keer!