1. Motivatie Desiree
MET ONS GEZIN DE WERELD ROND
"The future belongs to those who believe in the beauty of their dreams"
Waarom laten wij alles achter, verkopen we ons huis en nemen wij onze kinderen mee op reis?
Als je het zo stelt is het niet niks en lijkt het onbezonnen. Dat doet niet iedereen natuurlijk zomaar. Wij ook niet, maar het is maar net waar je de nadruk op legt.
Is je doel (financiële) “zekerheid”, een huis, carrière of leg je de focus in het leven ergens anders?
Het zetten van deze stap heeft een hele voorgeschiedenis. Het is absoluut niet impulsief. Ook niet onbezonnen, maar gewoon anders. Anders dan wat de massa doet, een beetje tegen de stroom in (That’s ME: I love it).
Jaar in, jaar uit, fantaseerden wij over een reis rond de wereld. Het was menig maal gespreksonderwerp. Een toekomstdroom. Reizen is altijd een passie van mij geweest. Wij zijn inmiddels ruim 18 jaar samen (sinds 2000) en alweer 11 jaar getrouwd (2007), en in die tijd hebben we al veel van de wereld mogen zien.
Nog zonder kinderen, stond reizen in het teken van outdoor en backpacken. Zo waren we o.a. in Costa Rica, Nepal, China, Zuid Afrika, Marokko, Turkije, Bolivia, Peru en Chili. Ons gezin is in de loop der jaren uitgebreid met twee jongens: Levi (2011) en Timo (2013). Vakanties en reizen kreeg een andere invulling en stond in het teken van rondreizen met de camper door Europa. Zo bezochten we o.a. Kroatië, Slovenië, Engeland, Noorwegen, Spanje, Portugal, Frankrijk, België en Duitsland. Het is dus zeker niet de eerste keer dat we reizen.
Maar aan alle moois komt altijd een einde: de tijd vliegt voorbij en de vakantie loopt weer ten einde. We pakken de draad weer op in ons dagelijks leven, ons werk en gezin. Jaren vliegen voorbij en ongemerkt zit je weer volop in de 'ratrace' , zowel je eigen ratrace als de algemene ratrace. Het welbekende rad waarin je continu dezelfde rondjes draait en daardoor dezelfde resultaten gepresenteerd krijgt. Met je eigen ratrace doel ik vooral op gedachten en overtuigingen die je in zelfde cirkels rond laten draaien. De algemene ratrace staat met andere woorden voor “de norm” van de maatschappij. De precieze invulling van het rad is voor iedereen verschillend, maar als je het plat slaat, gaat het al snel gepaard met termen als druk, presteren, status en macht. Druk in zowel de mate van vele to-do’s en afspraken, als ook druk in de vorm van willen presteren, willen meten aan de norm, voldoen aan verwachtingen. Aan die van anderen en niet te vergeten aan die van jezelf.
Gevolg? Keuzestress: Wat wel te doen? Wat niet te doen? Wat meer te doen? Wat minder te doen? En hop voordat je het weet, draai je weer wat rondjes verder.
Wat verlang je dan al snel weer naar vakantie. Het is te omschrijven als een gevoel van heimwee, een diep innerlijk verlangen naar rust en vrijheid. Het is een gevoel, dat denk ik, van oorsprong in ons mensen zit. Deel te willen zijn van de natuur en een gevoel van vrijheid ervaren.
Ontsnappen uit het verstikkende web dat mensen geschapen hebben. Systemen, wetten, regels, gedragscodes, geld……… een maatschappij waarin je al snel niet anders kunt dan meedraaien. Een maatschappij waarin we WELVAREN, maar elkaar ondertussen gevangen houden binnen de muren van scholen, universiteiten, kantoorgebouwen, winkels…. Een maatschappij waar we langzaam onze eigen IK kwijtraken. Door in dit ‘systeem’ te leven, doen we steeds hetzelfde als iedereen. Met als resultaat dat we onze harten verwaarlozen en we verzuimen actie te ondernemen om de dingen te doen waar we echt van houden. We zijn zo geprogrammeerd dat velen van ons niet eens weten waar we echt van houden, wat we echt graag doen of wat echt belangrijk is voor onszelf. Veel van onze tijd gaat op aan ‘overleven’. We stoppen met streven en dromen naar wat we werkelijk willen doen, omdat ons al zo lang door anderen is verteld hoe we moeten leven. Veel mensen weten niet eens meer waar ze passie voor hebben, omdat ze niet geleerd hebben hun eigen interesses te waarderen. Belangrijk vind ik dat je tijd maakt voor iets dat je vreugde brengt, wat dan ook. Zolang je je passie maar uit en je hart volgt, heb je een eerste belangrijke stap gezet.
Deze reis is ook een belangrijke stap in het vervullen van mijn droom, die ik samen met mijn gezin zal ondergaan. Het verlangen om er uit te stappen gaat niet om reizen alleen. Ik zie het vooral als een investering in mezelf en in elkaar.
Een bijzondere reis, met bestemming ‘je eigen IK’. Investeren in jezelf, want jij bent belangrijk, jij mag er zijn, jij bent oke! Een route die je zelf aflegt en waar fouten maken MAG, zelfs MOET. Als iets niet lukt, heb je niet gefaald, maar geleerd. Alleen door fouten te maken, leer je wat goed voor je is. Door verkeerde keuzes te maken, leer je wat voor jou een goede keuze is. Om je gevoel beter te begrijpen, moet je eerst leren voelen. Wat vind ik prettig en wat voelt voor mij goed? Dit betekent kritisch durven kijken naar jezelf en leren van je eigen gedrag. Je leert jezelf beter kennen en begrijpen en om op nieuwe manieren om je heen te kijken en antwoorden te vinden op de weg die JIJ kiest (en niet de weg die een ander of de maatschappij je oplegt).
Daarom zetten wij stappen in geloof en volgen wij ons hart.
Alles begint met het zetten van de eerste stap:
Wij gaan deze reis maken als gezin: YES, we can!!!
Is je doel (financiële) “zekerheid”, een huis, carrière of leg je de focus in het leven ergens anders?
Het zetten van deze stap heeft een hele voorgeschiedenis. Het is absoluut niet impulsief. Ook niet onbezonnen, maar gewoon anders. Anders dan wat de massa doet, een beetje tegen de stroom in (That’s ME: I love it).
Jaar in, jaar uit, fantaseerden wij over een reis rond de wereld. Het was menig maal gespreksonderwerp. Een toekomstdroom. Reizen is altijd een passie van mij geweest. Wij zijn inmiddels ruim 18 jaar samen (sinds 2000) en alweer 11 jaar getrouwd (2007), en in die tijd hebben we al veel van de wereld mogen zien.
Nog zonder kinderen, stond reizen in het teken van outdoor en backpacken. Zo waren we o.a. in Costa Rica, Nepal, China, Zuid Afrika, Marokko, Turkije, Bolivia, Peru en Chili. Ons gezin is in de loop der jaren uitgebreid met twee jongens: Levi (2011) en Timo (2013). Vakanties en reizen kreeg een andere invulling en stond in het teken van rondreizen met de camper door Europa. Zo bezochten we o.a. Kroatië, Slovenië, Engeland, Noorwegen, Spanje, Portugal, Frankrijk, België en Duitsland. Het is dus zeker niet de eerste keer dat we reizen.
Maar aan alle moois komt altijd een einde: de tijd vliegt voorbij en de vakantie loopt weer ten einde. We pakken de draad weer op in ons dagelijks leven, ons werk en gezin. Jaren vliegen voorbij en ongemerkt zit je weer volop in de 'ratrace' , zowel je eigen ratrace als de algemene ratrace. Het welbekende rad waarin je continu dezelfde rondjes draait en daardoor dezelfde resultaten gepresenteerd krijgt. Met je eigen ratrace doel ik vooral op gedachten en overtuigingen die je in zelfde cirkels rond laten draaien. De algemene ratrace staat met andere woorden voor “de norm” van de maatschappij. De precieze invulling van het rad is voor iedereen verschillend, maar als je het plat slaat, gaat het al snel gepaard met termen als druk, presteren, status en macht. Druk in zowel de mate van vele to-do’s en afspraken, als ook druk in de vorm van willen presteren, willen meten aan de norm, voldoen aan verwachtingen. Aan die van anderen en niet te vergeten aan die van jezelf.
Gevolg? Keuzestress: Wat wel te doen? Wat niet te doen? Wat meer te doen? Wat minder te doen? En hop voordat je het weet, draai je weer wat rondjes verder.
Wat verlang je dan al snel weer naar vakantie. Het is te omschrijven als een gevoel van heimwee, een diep innerlijk verlangen naar rust en vrijheid. Het is een gevoel, dat denk ik, van oorsprong in ons mensen zit. Deel te willen zijn van de natuur en een gevoel van vrijheid ervaren.
Ontsnappen uit het verstikkende web dat mensen geschapen hebben. Systemen, wetten, regels, gedragscodes, geld……… een maatschappij waarin je al snel niet anders kunt dan meedraaien. Een maatschappij waarin we WELVAREN, maar elkaar ondertussen gevangen houden binnen de muren van scholen, universiteiten, kantoorgebouwen, winkels…. Een maatschappij waar we langzaam onze eigen IK kwijtraken. Door in dit ‘systeem’ te leven, doen we steeds hetzelfde als iedereen. Met als resultaat dat we onze harten verwaarlozen en we verzuimen actie te ondernemen om de dingen te doen waar we echt van houden. We zijn zo geprogrammeerd dat velen van ons niet eens weten waar we echt van houden, wat we echt graag doen of wat echt belangrijk is voor onszelf. Veel van onze tijd gaat op aan ‘overleven’. We stoppen met streven en dromen naar wat we werkelijk willen doen, omdat ons al zo lang door anderen is verteld hoe we moeten leven. Veel mensen weten niet eens meer waar ze passie voor hebben, omdat ze niet geleerd hebben hun eigen interesses te waarderen. Belangrijk vind ik dat je tijd maakt voor iets dat je vreugde brengt, wat dan ook. Zolang je je passie maar uit en je hart volgt, heb je een eerste belangrijke stap gezet.
Deze reis is ook een belangrijke stap in het vervullen van mijn droom, die ik samen met mijn gezin zal ondergaan. Het verlangen om er uit te stappen gaat niet om reizen alleen. Ik zie het vooral als een investering in mezelf en in elkaar.
Een bijzondere reis, met bestemming ‘je eigen IK’. Investeren in jezelf, want jij bent belangrijk, jij mag er zijn, jij bent oke! Een route die je zelf aflegt en waar fouten maken MAG, zelfs MOET. Als iets niet lukt, heb je niet gefaald, maar geleerd. Alleen door fouten te maken, leer je wat goed voor je is. Door verkeerde keuzes te maken, leer je wat voor jou een goede keuze is. Om je gevoel beter te begrijpen, moet je eerst leren voelen. Wat vind ik prettig en wat voelt voor mij goed? Dit betekent kritisch durven kijken naar jezelf en leren van je eigen gedrag. Je leert jezelf beter kennen en begrijpen en om op nieuwe manieren om je heen te kijken en antwoorden te vinden op de weg die JIJ kiest (en niet de weg die een ander of de maatschappij je oplegt).
Een weg waarbij je jezelf beter leert kennen, begrijpen en waarderen.Ik geloof dat iedereen uniek is, zijn eigen talent, drijfveren en kracht heeft. Als je dit herkent en in je kracht wordt gezet om dit verder te ontwikkelen, zul je succesvoller en gelukkiger zijn in de toekomst. Ik geloof ook dat sociale mensen met zelfvertrouwen, zelfkennis en passie gelukkiger zijn en meer kansen hebben om zich succesvol te ontplooien. En dat wil ik mijn kinderen graag meegeven. Niets is leuker dan tevreden en blije kinderen die zichzelf mogen en kunnen zijn. Kinderen die (op)groeien in zelfvertrouwen, stralen en zich sterk voelen. En dat geldt voor ons als ouders niet anders. Kortom een leerproces van ervaren en beleven, met als doel dichter bij onszelf komen en zoveel mogelijk leven volgens onze eigen normen en waarden.
Wij willen dit samen beleven in de kostbare tijd die ons als gezin gegeven is, als belangrijk onderdeel van de opvoeding. Vooral genieten van en met elkaar!!! In vrijheid leven en je losmaken van alles wat deze maatschappij je oplegt. Zo’n ervaring is een 'once in a lifetime chance',…..........and challenge!!!!!!!!!
Dus waarom wij het doen? Omdat het tegenovergestelde betekent dat we het niet zouden doen. Dat we blijven zitten waar we zitten en blijven dromen……………… , maar ik wil niet opgeven zonder er ooit aan begonnen te zijn. Soms is het moeilijk om actie te ondernemen; er wordt ons verteld dat we bepaalde dingen moeten doen en op een bepaalde manier moeten leven. Compleet afwijken van een zeker pad is riskant en we worden niet aangemoedigd om dit te doen, maar je hart volgen betekent risico’s nemen. Je kunt niet echt falen, alleen lessen leren. Daarom zetten wij stappen in geloof en volgen wij ons hart.
Alles begint met het zetten van de eerste stap:
Wij gaan deze reis maken als gezin: YES, we can!!!
LOSLATEN IS L(I)EFHEBBEN!!!!!
"Life is short
If there was ever a moment
To follow your passion
and do something that
matters to you.....
That moment is NOW!!!!"
2. Motivatie Ed
Je hebt het goed voor elkaar; Huisje, Boompje, Beestje.
Werk zorgt voor voldoende inkomen, je kunt (binnen normale grenzen) kopen wat je wilt. Natuurlijk let je wel op je geld, maar je hebt eigenlijk meer dan voldoende spullen, kleding en eten.
Werk zorgt voor voldoende inkomen, je kunt (binnen normale grenzen) kopen wat je wilt. Natuurlijk let je wel op je geld, maar je hebt eigenlijk meer dan voldoende spullen, kleding en eten.
Je zit in een vast ritme: afgestemd
op je gezin, je baan, je hobby's en alles wat nog eens "moet" of je zou "moeten willen". Je bent er op een of andere manier beland en de weg is vaak niet bewust gekozen of uitgestippeld.
Een (jong) gezin vraagt flexibiliteit en energie. Daarnaast vraagt je werk op dat moment ook flexibiliteit, energie en dat je je voor (liefst meer dan) 100% inzet. Je hebt potentieel en je zorgt toch ook dat je, net zoals iedereen, (snel) carrière maakt? Je past je toch gewoon aan naar de normen en waarden van het bedrijf waar je voor werkt en de omgeving waar je in leeft?
In je vrije tijd compenseer je om weer op te laden en ben je veel met jezelf bezig en hierdoor het gevoel dat jezelf en je gezin eigenlijk gewoon te kort doet (...Papa heeft nu even geen tijd...)?
Een (jong) gezin vraagt flexibiliteit en energie. Daarnaast vraagt je werk op dat moment ook flexibiliteit, energie en dat je je voor (liefst meer dan) 100% inzet. Je hebt potentieel en je zorgt toch ook dat je, net zoals iedereen, (snel) carrière maakt? Je past je toch gewoon aan naar de normen en waarden van het bedrijf waar je voor werkt en de omgeving waar je in leeft?
In je vrije tijd compenseer je om weer op te laden en ben je veel met jezelf bezig en hierdoor het gevoel dat jezelf en je gezin eigenlijk gewoon te kort doet (...Papa heeft nu even geen tijd...)?
Dit soort voorbeelden hebben mij aan het denken gezet:
- Wat vind ik eigenlijk echt belangrijk?
- Hoe zit het eigenlijk met mijn eigen normen en waarden?
- Leef ik ook naar die normen en waarden?
- Waar haal ik echt voldoening en plezier uit en wat maakt mij gelukkig?
- Waarin haal ik het beste uit mezelf?
- Leef ik nu het leven dat ik me wil herinneren zonder spijt te hebben echt te hebben geleefd?
Als je wat wil veranderen moet je keuzes maken en in actie komen.
Dus…………wat doe je dan als je met je vrouw op een zomeravond doorzakt bij de lokale bierbrouwer ( “quality time” ….de kinderen zijn logeren bij Oma……) en je kijkt terug en vooruit in je leven:
Je besluit alles los te laten, het roer om te gooien en op wereldreis te gaan!
Alles draait om loslaten: “LOSLATEN IS L(I)EFHEBBEN”
De onderstaande punten zijn voor mij doorslaggevend om
deze stap te maken:
- Gezin
We hebben twee geweldige jongens waar ik zielsveel van hou. Ze zitten volop in ontwikkeling en hebben juist nu veel aandacht en ondersteuning nodig. We merken dat we in het huidige ritme (systeem) naar ons gevoel te weinig aandacht aan hun schenken en dat we te weinig van hen kunnen genieten. Juist nu kunnen we ze een basis geven voor de verdere ontwikkeling van hun eigen identiteit.
Levi en Timo zijn hoogbegaafd. We zijn ons als ouders hier bewust van, maar we zien dat deze mooie eigenschap in het huidige systeem (o.a.) niet optimaal tot bloei komt. Door deze reis hopen we dat we onze kinderen volledig kunnen ondersteunen door aandacht en onderwijs op maat te geven. Hierdoor hopen we hen in hun kracht te kunnen zetten en een nog betere fundatie voor hun en onze toekomst te leggen.
- - VernieuwingLevi en Timo zijn hoogbegaafd. We zijn ons als ouders hier bewust van, maar we zien dat deze mooie eigenschap in het huidige systeem (o.a.) niet optimaal tot bloei komt. Door deze reis hopen we dat we onze kinderen volledig kunnen ondersteunen door aandacht en onderwijs op maat te geven. Hierdoor hopen we hen in hun kracht te kunnen zetten en een nog betere fundatie voor hun en onze toekomst te leggen.
Ik ben leergierig en altijd op zoek naar nieuwe dingen. Het blijkt dat als je wat nieuws kan verkennen of leert, je tijdsgevoel
vertraagd. Ik hoop in
deze reis veel nieuwe dingen te proberen, tot nieuwe inzichten te komen en mijn kennis te verrijken. Dit zal deels een basis zijn over hoe ik mijn leven verder wil
inrichten. Het leven is nu al te kort om alle dingen te doen die ik zou willen.....
- Verdieping en verbreding:
Deze reis is een duidelijke keuze om ook als individuen te werken aan onze eigen toekomst. Ik zoek verdere verdieping in het leven en die vind je niet als je in je eigen comfort zone blijft zitten. Door de keuze om het huidige bestaan los te laten en te kiezen voor deze reis komen wij (en hierdoor ook onze omgeving) in beweging.
Verdieping hopen we ook te vinden in het contact met mensen en culturen. Ons plan is om een groot gedeelte van de tijd vrijwilligers werk te gaan doen in de (biologische) agrarische sector en hierdoor meer te leren over natuur/voedsel/dieren/planten en hoe men hier in verschillende landen mee om gaat. Door ons verhaal te delen, zullen we leren van anderen en hun inzichten. Door bewust buiten de gebaande paden te treden hopen we een brede ervaring op te doen.
Met zelfstudie willen we onszelf verder ontwikkelen voor een toekomstig nieuw bestaan.
- Minimalisme
We hebben momenteel een groot huis, redelijk wat spullen
die we in de loop van de tijd hebben aangeschaft. Veel spullen gebruiken we
regelmatig en zijn bewust en doordacht aangeschaft (vaak ook tweedehands).
Echter zien we de laatste tijd dat we sneller en ondoordachter spullen
aanschaffen die we eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Vaak in een soort opwelling of
bui, met de gedachte dat de aanschaf van iets je een goed gevoel geeft, wat van
(extreem) korte duur is (denk maar aan dat paar schoenen van laatst, of die
nieuwe gadget). We worden door onze omgeving op het verkeerde been gezet en we trappen
er allemaal massaal in (“alweer uitverkoop……….??”)
Hebben we dit allemaal nodig? Moeten we ook alle spullen
zelf bezitten?
Besef je dat je je huis, je auto en andere spullen nooit zult blijven bezitten. Je bent maar een passant voor je huis en ook wellicht voor je auto en spullen. Gebruik en behandel ze dus met respect en geniet van dit gebruik en besef dat je ze ook weer moet loslaten. Het gaat dus om het proces, de creatie, niet om het resultaat. Spullen maken niet gelukkig.
Besef je dat je je huis, je auto en andere spullen nooit zult blijven bezitten. Je bent maar een passant voor je huis en ook wellicht voor je auto en spullen. Gebruik en behandel ze dus met respect en geniet van dit gebruik en besef dat je ze ook weer moet loslaten. Het gaat dus om het proces, de creatie, niet om het resultaat. Spullen maken niet gelukkig.
Tijdens deze reis zullen we met 4 personen op 16m2 gaan leven (met de wereld als achtertuin 😊) voor een periode van minimaal 2jaar. Dat zal een grote uitdaging worden (….komende van 227m2 leefruimte….) en zal ons leren hoe we in de toekomst willen gaan wonen. We zullen maar een kleine hoeveelheid spullen kunnen meenemen gedurende de reis, dus gaan we die andere spullen missen? Of hebben we ook voldoening bij het gebruik van andermans spullen?
- Voldoening en inzicht
Wij zijn er zeker van dat deze reis ons veel voldoening gaat opleveren, al zal het niet altijd makkelijk gaan. Door te proberen, te falen, te herhalen en succes te behalen leer je heel veel resulterend in voldoening en inzicht.
