woensdag 9 januari 2019

The real van life - part 3 [Ed]

Ik weet het, het heeft even op zich laten wachten, maar hier is weer een blog post van onze kant....πŸ˜ƒ

Sinds we op onze vrijwilligerswerk plekken zijn aangekomen merk ik dat ik minder zin heb en tijd vrijmaak om zaken te delen op social media (Facebook/Instagram) of op onze eigen BLOG. Ik zit in het moment, ben bezig, geniet van de omgeving en weet zelf soms niet eens waar mijn telefoon is. En eigenlijk vind ik het helemaal niet erg, het is een teken dat ik echt afgeschakeld bent. 
Ik ben van mening dat als je wat post, dan moet jij dat echt willen en niet om anderen te plezieren. Maar het blijft dubbel, want het is wel een manier om "connected" te zijn met andere mensen. Maar ben je wel echt in contact met anderen als je iets deelt op social media? Ik wil wel wat delen, maar waar ligt de grens? Wil ik eigenlijk wel alles delen? Ik betrap me erop dat ik soms denk van "dat is leuk voor op Insta" of "daar moet ik snel een foto/video van maken om te delen". Je bent dan meer bezig met de foto/film dan met het moment wat eigenlijk ook wel weer jammer is. 
Ook merk ik dat ik (zoals iedereen 😁 ) regelmatig in de val loop van het kijken naar reacties op onze eigen posts. Eigenlijk zou dit niks moeten uitmaken, want wij willen het met de buitenwereld delen en dus is het prima zo. Toch merk ik dat ik let op het aantal likes/opmerkingen etc. Daarbij valt mij wel op dat we een vast publiek hebben die liked/reageert, maar dit zegt natuurlijk helemaal over wie het gezien heeft dan wel wie het überhaupt interesseert.......blijft een apart.......

Zoals al aangegeven hebben we een tweetal plekken met vrijwilligers werk in de buurt van Orgiva. Op de eerste plek zijn we een week gebleven. Dit was bij een gemeenschap (community) van mensen die gezamenlijk leven op een landstuk. Naast de vaste leden waren er ook andere vrijwilligers (WOOFFers) vanuit de VS, Groot Brittanie, Duitsland en Nederland. In die week hebben we grotendeels drie taken op ons genomen; reparatie van de toegangsweg (die was beschadigd door de grote hoeveelheid neerslag in November), het snoeien van de olijfbomen en opruim werkzaamheden. De stemming was gemoedelijk en vriendelijk, het weer was uitstekend (20+grdC). We hebben heerlijk vegetarisch/veganistisch gegeten die week (dankzij de kookkunsten van twee meiden uit de VS) en het deed ons goed om een langere tijd op een vaste plek te zijn en de handen uit de mouwen te steken. Maar desondanks dat, voelden we ons toch niet helemaal op ons gemak door het gebrek aan structuur en de lage hygiΓ«ne standaard die aanwezig was.
Dus zochten we een andere plek om de feestdagen door te brengen.
Via een camper app/website en verhalen van mede reizigers hoorden we van Familia Esta in Orgiva (http://proyectoesta.org/nl/the-project). Het leek ons een prachtig project en een plek om de handen uit de mouwen te steken. Maar we hoorden ook dat het wel moeilijk was om met de camper op die plek te komen. Naast het feit dat het redelijk hoog tegen een berg lag, was de weg op sommige plekken steil en onverhard (slecht) met veel begroeiing langs de weg. De vraag was dan ook of we zonder veel schade boven zouden komen. 
We hebben de gok gewaagd en zijn met escorte van Paulina (onze gastvrouw) zonder (veel) problemen op de plek van bestemming aangekomen. Een hartelijk ontvangst boven door Paulina en Juanjo zorgde er al meteen voor dat we ons thuis voelden. Na onze kennismaking was het al snel duidelijk dat we hier een steentje kunnen bijdragen......en dat er werk genoeg is voor de komende tijd 😎.

Momenteel zijn we dus nog in Orgiva en hebben we leuke kerstdagen gehad met de mensen van Familia Esta. Leuk om eens in een andere setting kerst te vieren; met andere mensen dan normaal (ook al mis je je familie en vrienden wel), op een andere plek (buiten aan het kampvuur), Spaanse hapjes en pizza te bakken in een steenoven πŸ˜‹   .
Op eerste kerstdag hebben we samen met Paulina en Juanjo gekookt,gebakken en de middag met elkaar doorgebracht.  
Eigenlijk is ons de kerst periode in Spanje goed bevallen. Geen overdreven kerstdecoratie/reclame/aanbod van kerstvoer(πŸ˜‚πŸ˜‚) en andere prikkels. Heerlijk weer (ca 20grdC) en een gemoedelijke sfeer zorgden ervoor dat je niet eens aan kerst dacht. Ook merk ik aan de jongens dat ze niet zo gespannen waren als anders tijdens de feestdagen. Ze wisten dat we cadeaus hadden gekocht, maar hebben er nauwelijks naar gevraagd. Ze genieten enorm van het feit dat ze hier naar hartenlust buiten kunnen spelen, rennen en razen. 
In de afgelopen twee weken hadden de kinderen even geen school ("kerstvakantie πŸ˜†). In deze periode namen we onszelf ook de ruimte om niet met de tijd bezig te zijn. We staan op als we wakker worden, dat is geregeld na 9u want dan heeft de zon onze camper al wat verwarmd en is het niet meer zo fris buiten de dekens 😊. Na het ontbijt rennen de jongens al buiten rond en doen wij een klusje of ruimen wat op. We hebben de luxe dat we een buitenkeuken tot onze beschikking hebben en gebruiken deze dan ook om 's middags en 's avonds (het is licht tot bijna 18.30u op een zonnige dag) buiten te koken. Heerlijk dat buiten leven!
Door niet bezig te zijn met tijd, eten we als we honger hebben of als het uitkomt ivm een klusje waar we mee bezig zijn of als er iemand naar het dorp is geweest voor een boodschap (wat hier wel een tijdrovende bezigheid is). We nemen het zoals het komt.  Das een heerlijke ervaring en ik merk ook dat ik veel minder "nadenk"/pieker wat ik voorheen veelvuldig deed. Een zeer prettige bijkomstigheid die ik zeker ga proberen vast te houden.

Daarnaast vind ik het echt een heel mooie en inspirerende plek/omgeving. We hebben een prachtig uitzicht op de vallei waarin Orgiva ligt. Het is er rustig, heerlijke berglucht, aardige mensen, veel ruimte, leuke creatieve projecten en tot nu toe heerlijk weer......